Guilty movie

Wat is dat toch met de NRC? Was het eerst Coen van Zwol die een onzinrecensie schreef over de nieuwe Verhoevenfilm Steekspel. Nu is het Marije Willems die meent dat de hoofdpersoon uit Guilty movie een autist is! De film van Barnfilms met weinig geld gemaakt zonder bekende namen in de cast gaat over een jongen die doordraait en de clientèle van een kroeg vermoord. Actueel en ja in eerdere situaties waren er mogelijk autistische daders. Dus moet Marije gedacht hebben dan zal dat hier ook het geval zijn. Ook niet gedragskundigen kunnen na enkele minuten film zien dat de hoofdrolspeler een normale jongen is. Hij gaat naar school, hij is normaal sociaal begaafd, hij heeft een vriend een vriendin en een hobby. Hij baalt enkel van het leven waarin alles eigenlijk dodelijk saai is en het dorp waarin over 20 jaar de kinderen wonen in de huizen van hun ouders en precies hetzelfde rondje lopen met de hond en waarin journalisten klakkeloos, zonder onderzoek elkaar na papegaaien en daar nog voor betaald krijgen ook!

Maar nu de film! De held Peer is een verveelde puber die op zoek is zoals dat gaat naar de zin van het bestaan. Deze zoektocht legt hij vast op de videocamera van zijn vriend. Een interessant gegeven natuurlijk, helaas meent de scenarist dat het van belang is dat de jongens een verkoper van prijsbekers medailles, linten e/d/ moeten gaan lastigvallen. De scène is tenenkrommend saai, en in ander verband al meerdere keren gedaan. De enige functie is het mogelijk maken van de volgende scène waarin de jongens met de gestolen beker een overwinningsfeest gaan geven in de kroeg. Deze scène is ook net zo nutteloos. Later wordt immers ook nog uitgebreid geëxposeerd dat de kroeg, waar ook de vader van Peer zijn leven slijt, een opeenhoping is van zinloos verpozen zoals dat in elk café het geval is.

Op deze manier schieten zal niet veel schade aanrichten.

De scènes op school zijn wel goed. Peer is niet geïnteresseerd in de les, weigert zijn camera in te leveren hij wordt eruit geflikkerd. Tijdens het weglopen verwijt hij de andere leerlingen dat het hersendode zombies zijn. Dit is een onmiskenbare verwijzing naar wat nog te gebeuren staat. Het gesprek met de schooldirecteur had een sleutelscene moeten zijn. De directeur maakt zich zorgen over de ontwikkelingen van Peer, veel testosteron en woede. Het gesprek gaat vervolgens verder over woede en hoe dat te uiten helaas blijft in het midden wie de scène wint en daarom had dit gesprek langer moeten duren zodat we meer te weten waren gekomen welke richting het zich gaat ontwikkelen. Vrij in het begin van de film komt de vriend van Peer om tijdens een verkeersongeluk, hierna blijft de vriend echter gewoon aanwezig in het verhaal en had dus wat dat betreft ook niet dood gehoeven natuurlijk. De scenarist heeft de vriend echter nodig om Peers probleem met de mensheid te duiden, had natuurlijk ook een andere oplossing voor gekozen kunnen worden, de directeur via het gesprek, of de vriendin die nu alleen maar even op haar rug mag om een zeer saai ongeïnspireerd nummertje ( hé hallo! het waren toch die volwassenen die zo saai waren?) af te werken.

Uiteindelijk besluit hij om de mensen in de kroeg uit hun 'lijden te verlossen' en daarna pleegt hij zelfmoord. Al met al toch een onderhoudende film waarbij er scenariotechnisch wel wat verbeteringen wenselijk waren geweest. Het initiatief is sympathiek en de verspreiding via Youtube maakt het mogelijk om er gratis kennis van te nemen. Het is te hopen dat de recensenten ook echt de moeite nemen om de film te kijken.

http://www.youtube.com/watch?v=C2fxrQ1_ySk

Cop vs Killer

Ter nagedachtenis aan Jeroen Willems.

In de telefilm cop vs killer Moet de rechercheur Frank (Marcel Hensema) het opnemen tegen crimineel Mirko (Jeroen Willems). Mirko doet alles wat god verboden heeft en Frank gaat proberen hem dat te beletten. Frank geeft leiding aan een 'geheim' politieteam dat de opdracht heeft om Mirko nu eindelijk eens op te pakken en voor de rechter te brengen. Mirko is een gewetenloze killer en laat zich door niemand de les lezen. Zij die zo onnozel zijn om dit toch te proberen krijgen onderstaand beeld te zien:

Dit beeld is het laatste dat tegenstanders van Mirko meemaken!

Maar ja, alle figuren die Mirko omlegt hebben het eigenlijk wel verdient! Ze zijn dom, hebzuchtig en gewelddadig. Op mijn medeleven kunnen ze in ieder geval niet rekenen. Mirko is eigenlijk wel een sympathieke en reële man. Jeroen Willems zet een gelaagd karakter neer waarin meerdere emoties zich duidelijk aandienen. Hij maakt echter een fout door de loverboy die zijn dochter heeft mishandeld niet meteen over de kling te jagen. Ok hij graveert met een balpen zijn naam in de man zijn voorhoofd en dat is ook niet fijn natuurlijk. Dit blijkt niet afdoende, want de loverboy komt later verhaal halen. De scenarist heeft dit draadje nodig om het verhaal naar een einde te breien. Rechercheur Frank gebruikt de dochter van Mirko om deze uit te lokken strafbare feiten te plegen. Heb altijd begrepen dat uitlokking strafbaar is, dat zou politieman Simon de Waal die het scenario heeft geschreven toch moeten weten? 

De loverboy schiet de dochter van Mirko neer. Rechercheur Frank gebruikt de wraaklust van Mirko om achter de identiteit van de mol in zijn team te komen. Hiermee offert hij de loverboy die door Mirko uiteindelijk word afgebrand. Dat de ontbranding van de met benzine doordrenkte loverboy volgt nadat Mirko een sigaret op hem gooit is merkwaardig. Dit kan dus niet! De hitte van een sigaret is onvoldoende om benzine te doen ontbranden! Foutje dus. Uiteindelijk wordt Mirko ingerekend door Frank. Onlogische wending is het feit dat Frank Mirko meesleept naar het ziekenhuis waar zijn dochter voor haar leven vecht. Als je eindelijk de boef gevangen hebt ga je toch geen risico lopen om met hem naar het ziekenhuis te gaan? Wat is hier de reden van? het wederzijdse respect dat de mannen voor elkaar hebben te tonen? Te laten zien dat Mirko toch menselijk is? Maar dat wisten we al! Jeroen Willems is gewoon te aardig om een gangster te zijn, ik bedoel je vergeeft hem al zijn zonden. Ook al had hij iedereen in de film vermoord dan nog zou hij er mee wegkomen. Voor iedereen die nog eens wil genieten van Jeroen Willems, 8 december a.s. op de publieke omroep.

Die Wand

Maar liefst 7 jaar duurde het voordat het boek met de gelijknamige titel van de oostenrijkse schrijfster Marlen Haushofer het witte doek haalde. Maar eigenlijk is dat niets vergeleken met de 12 jaar die verstreken zonder dat ik in een bioscoop geweest ben. Festen was de laatste film die ik zag. Hierna naar het buitenland vertrokken naar een omgeving die enigzins vergelijkbaar was met het decor van de film Die Wand.

Maar goed. De hoofdrolspeelster in Die Wand gaat samen met een bevriend echtpaar naar een jachthuis in de Oostenrijkse bergen. Daar aangekomen gaat het echtpaar nog een stukje wandelen. De vrouw blijft alleen achter. De volgende morgen blijkt echter dat het echtpaar niet is teruggekomen van de wandeling. De vrouw gaat samen met de hond op onderzoek uit. Als zij de weg afloopt naar de bewoonde wereld loopt ze plotseling tegen een onzichtbare muur aan! Deze wand blijkt zich rondom het jachthuis te bevinden. Aan de andere kant van deze wand lijkt het leven bevroren te zijn. Ze ziet een man die zijn handen wast onder een pomp zonder zich te verroeren. Het is alsof er buiten de wand niets meer beweegt. Het geluid van de kettingzaag, horende bij een bosrijke omgeving, dat in de eerste beelden hoorbaar was, is verstomd. Wat is er gebeurt? Een ramp? Is zij de enige overlevende? We weten het niet en deze vraag wordt ook niet beantwoord.

Als je goed kijkt zie in de verte een Aldi!

Ook de volgende dagen veranderd deze situatie niet. De film gaat verder via flashbacks en vertelt hoe de vrouw gevangen zit in het prachtig berglandschap. Zij begint met het schrijven van haar verhaal, niet omdat ze zo graag schrijft, maar om niet gek te worden. Om te overleven wordt ze gedwongen haar leven aan te passen naar het edele back to basics landleven. De proviandkast is ruim gevuld, maar doordat er zich op een x-moment een koe meldt, moet ze ook gaan hooien om het beestje ook in de winter te voederen. We zien haar bedolven strompelen onder een bergje hooi, waar koe Bella in een namiddag wel weg mee weet, waarbij wordt gesuggereerd dat daarmee de voedselvoorziening voor komende winter is zeker gesteld! Hout is voldoende aanwezig in de omgeving, maar moet natuurlijk ook aangevuld worden en tijd hebben om te drogen. Zonder benzine voor de kettingzaag lijkt het mij zo wie zo een opgave om voldoende hout te vellen. De vrouw, die erg anti jacht is, ziet zich genoodzaakt om voor de broodnodige variatie wat herten te schieten. Ok het is in Oostenrijk, het nazi-gehalte is hoog, maar dat er 'ohne ende' munitie ligt opgeslagen lijkt mij onwaarschijnlijk. Op zich is het ook vreemd dat ze geen gsm heeft om hulp te vragen, maar waarschijnlijk zou dat ook niet veel uithalen want de autoradio geeft ook alleen ruis.

Op een x-moment gaat dit uitzicht vervelen!

Dan komt de hond te overlijden. Dit is een enorm drama, want in alle eenzaamheid is het juist de hond die altijd aan haar zijde is. De monoloog gaat verder. Steeds hoort ze als ze door de bossen loopt de lichte voetstappen van de hond die haar volgt. Er is echter niets meer dan de herinnering. Of een goedaardig spook dat altijd bij haar is? Misschien is het enkel iets in haar hoofd waarmee ze de eenzaamheid bestrijdt?
Het einde van de hond is ook bizar. Opeens is daar een man! Die slaat hem met een bijl de hersens in. Waarom? Misschien zien we hier ook het verschil tussen mannen en vrouwen? De vrouwen slaan zich erdoor heen. De mannen verslonzen en draaien door? Voor de man loopt het in ieder geval slecht af, hij wordt dood geschoten, wat een onlogische wending is als je genoeg hebt van de eenzaamheid. Vreemd is ook dat de vrouw die in een beperkte omgeving leeft de man niet eerder gevonden heeft?

Als we de logica loslaten, dan blijft over de prachtige beelden en de strijd die de vrouw levert niet alleen om te overleven, maar ook om geestelijk te overleven. Deze verandering wordt aannemelijk geduid en maakt deze film zeer de moeite waard. Voor iedereen die dit niet ziet is het een saaie film waarin eigenlijk niets gebeurt. Anderzijds is er voor iedereen wel een onzichtbare wand die bijvoorbeeld maakt dat je 12 jaar niet in een bioscoop komt. Als je bijvoorbeeld in een dergelijk berglandschap woont is de kino niet dichtbij en ga je voor de lol ook niet bij nacht en ontij met de auto over slingerende bergwegen om films in het buitenlands te kijken.

Golden girls en dokter Tinus

De succesvolle sitcom The Golden girls uit Amerika heeft bij RTL een remake gekregen. Omdat RTL een akelige klup is; RTL gemist werkt met het vervelende microsoft programma silverlight waarvan de nieuwste versie niet meer op mijn power mac draait en daarnaast vragen ze ook nog eens geld aan een ieder die de RTL bagger wil teruglijken, valt dus te verwachten dat het met deze remake niet goed gaat komen. Actrice Beppie Melissen die het RTL equivalent van Dorothy Zbornak-Petrillo speelt, verzucht in een interview dat het allemaal erg snel moest van RTL en dat er eigenlijk te weinig tijd was om de rollen goed neer te zetten. Dat is dan ook te zien. Ondanks het feit dat de scripten bijna 1 op 1 zijn overgenomen van het origineel loopt het van geen kanten. Beppie Melissen en Loes Luca die blanche speelt zijn nog het meest overtuigend. In het origineel is Dorothy de cynische vrouw die door haar man in de steek is gelaten, terwijl Blanche de losbol is die elke man probeert in bed te krijgen. Moeder Sophia is er voor de botte teksten terwijl Rose de domheden aan elkaar rijgt. Pleuni Touw die Sophia speelt is niet scherp en ook niet grappig terwijl, Cecile Heuer niet dom is maar hooguit irritant. Het werkt allemaal niet. Los van de gemakzuchtige, verwoestende RTL mentaliteit valt het natuurlijk ook niet mee om het origineel te evenaren. Ik ben ervan overtuigd dat de cast bestaat uit vier goede actrices, maar ze zijn alleen niet goed gecast. Men zou natuurlijk ook de rollen kunnen aanpassen aan de mogelijkheden van de actrices en te zoeken naar specifieke bekwaamheden en die uit te vergroten. Het gevolg is dan wel dat de originele lijn wordt losgelaten. Waarom ook niet? Golden girls was 25 jaar geleden leuk, het is onlogisch om te veronderstellen dat dit met andere acteurs weer leuk zou zijn. Dus terug naar de tekentafel die hap, is ook goed voor Paulien Cornelisse die dan meer moet doen dan de hele handel door google translate jagen en een paar keer tieten en neuken toevoegen.

Dokter Tinus, wel gewoon via sbs6 gemist terugkijkbaar op een al wat oudere mac, is een nieuwe, door  Elle van Rijn (goede tijden verkeerde tijden, weer RTL!) geschreven drama serie. Dokter Tinus, gespeeld door Thom Hofman is een chirurg die door omstandigheden terecht komt op het platte land om daar huisarts te gaan spelen. Elle heeft gemeend dat het feit dat een specialist uit de stad die naar de provincie komt een interessant dramatisch gegeven is. Natuurlijk is dokter Tinus een wereldvreemde, contactgestoorde nerd die natuurlijk lekker gaat botsen met de primitieve mens buiten Amsterdam. Vermoedelijk heeft Elle gedacht dat dit gegeven ons zou laten lachen. Hoe komt het dan dat ik niet moet lachen?  Omdat beelden meer zeggen dan woorden....

Omdat beelden meer zeggen dan woorden.....

Dokter Tinus is niet gewoon een vreemde man, nee hij is volkomen leip en dan ook nog op een niet grappige manier. Wel een compliment voor Thom Hofman dat hij zo'n rare harsens kan trekken. Dokter Tinus is niet alleen contactgestoord nee, de complete psychologische encyclopedie is op hem van toepassing, hij is autistisch, psychopaat heeft smetvrees en zo kunnen we nog even doorgaan. Het lijkt mij een explosieve cocktail, maar erg onwaarschijnlijk ook. Een dergelijk karakter, met een zo complexe structuur daar kun je je natuurlijk onmogelijk mee identificeren. Het is onduidelijk wat zijn drijfveer is en waarschijnlijk willen we het ook niet weten, ik in ieder geval niet want na 19 minuten besluit ik dat ik de rest van mijn leven aan iets anders ga wijden dan aan dokter Tinus. De andere karakters zoals de brutale doktersassistente, die normaliter meteen op staande voet ontslagen zou zijn, de luie loodgieter, het zijn allemaal karikaturen zonder enige inhoud. 

Indien dokter Tinus een drama zou moeten voorstellen dan zouden de karakters tot verandering in staat moeten zijn, dat is hier niet het geval. Als het een komedie zou zijn dan zou het om te lachen moeten zijn. De enige lach is hier die van de SBS bazen die zich in de hoge kijkcijfers mogen verheugen. Ik denk dat de omschrijving; soap, dokter Tinus nog het beste past. 

caged

Onlangs Caged (2011) van Stephan Brenninkmeijer gezien. Het verhaal in het kort. Stella is een vrouw die er een nogal wild seksleven op nahoudt. Ze houdt niet van de knuffelseks van haar man en zoekt daarom actief naar wat ruigere ervaringen. Nu dat lukt prima, maar het resultaat is dat ze in een enge kelder wordt opgesloten. De film begint met de beelden van stella die wakker wordt in haar cel. Een teller geeft aan dat het dag 1 betreft, te vrezen valt dat daar nog een aantal dagen bijkomen! Er volgen een aantal flashbacks waarin in beeld en via monoloog wordt geëxposeerd dat Stella niet meer kon leven met de manier waarop haar seksuele relatie zich ontwikkelde en day ze zich daarom heeft bevrijd uit haar kooi. als snel wordt duidelijk dat het verblijf in de kelder verband houdt met haar promiscue levensstijl. Wel goed gevonden is het beeld dat ze door te ontsnappen uit de kooi nu in een andere kooi terechtgekomen is. Na enige tijd krijgt ze gezelschap van Christine, wat het vermoeden doet opkomen dat het toch niet een persoonlijke kwestie is, maar een maniak die het leuk vind om vrouwen te ontvoeren enop te sluiten. Christine is namelijk in alles de tegenpool van Stella althans dat wil Stephan ons laten geloven. In feite is dit niet zo, Christine is ook een zeer aantrekkelijke vrouw die een strenge seksualiteit uitstraalt. Een knotje, een zedige jurk met ruit was hier beter op z'n plaats geweest. Wel zeer goed acteerwerk van de dames. De ontknoping van dit verhaal is een onverwachte en maakt het zeer de moeite waard om hem te gaan kijken.

Voor wie de film niet gezien heeft en dit nog wil gaan doen adviseer ik niet verder te lezen. In het kader mijn mijn blog ben ik meer geïnteresseerd in het script. Omdat te bespreken moet ik ik de structuur van de film blootleggen en daarmee het einde verklappen.

Het thema van Caged is; de vrouw als seksuele jager. Volgens de regisseur is het belangrijk om dat te duiden. Desondanks dat ik ook een liefhebber ben vind ik het niet een erg interessant thema. Op zich is het thema net zo belangrijk als de manier waarop het allemaal filmisch wordt ingevuld. Volgens mij gaat het hier fout. Ja, via de monoloog en de flashbacks wordt het thema geduid, wel een wat saaie manier om zo expose te geven. Logischer was geweest om dit meer beeldend te doen, maar dan was het een film geworden over een huwelijk waarin de partners seksueel vastlopen waarna mevrouw de boer opgaat. Maar ja dat is eigelijk ook een boring gedoetje allemaal. Stephan kiest er dus voor om er een thriller aan vast te knopen en meteen met een crisis, de gevangenneming van Stella, te beginnen. Maar dan doet zich het volgende probleem voor. De hoofdpersoon de protagonist zou idealiter een bepaalde ontwikkeling moeten doormaken, tenminste zo gaat dat vaak. Het zou lullig zijn als er niets gebeurt en in feite is datgene wat er gebeurt, niets! Stella heeft al in het begin haar mening over de vrije seksuele moraal geventileerd en aan het einde van de film is deze nog steeds onveranderd intact. Conclusie: Stella is een mooie vrouw met een sympathieke missie, maar verder niet interessant. Waarom dan niet de rol van Christine uitgediept? In feite is zij de protagonist en Stella de antagonist. Als de vrouwelijke sekualiteit een 'dark continent' is, dan is de vrouwelijk wrake toch wel een 'black hole' die dat hele continent opslurpt! Christine is de vrouw van de man die met Stella heeft liggen wippen, in feite is Cristine dus het slachtoffer. We kunnen dan ook stellen dat Christine op een hele bijzondere manier wraak neemt. Samen met haar broer kidnappen ze Stella en martelen ze haar op een zeer originele manier. Christine speelt ook nog voor slachtoffer door zich bij Stella te laten opsluiten. Door de gesprekken die ze voeren ontstaat er meer begrip en sympathie bij Christine. Zij is dus het enige karakter dat veranderd.

Misschien was het dus beter geweest om halverwege de focus op Christine te leggen. De motivatie om op deze bizarre wijze wraak te nemen. De film had dan kunnen eindigen met de 'ontsnapping' van de twee uit de kelder. Of Stella was alsnog in mootjes gesneden, kan natuurlijk ook. Onduidelijk is de rol van de broer, waarom doet hij mee, is het een viezerik een pervert? gaat hij een youtube filmpje maken we weten het niet. Pas als hij in de gaten krijgt dat de man van Christine het loodje heeft gelegd (lijkt me overigens een prettige manier om te gaan!) komt hij in actie en gaat de film naar z'n bloederige einde. We hadden natuurlijk liever gezien dat Stella de broer aan haar glasscherf had geregen, de mannen in deze film zijn toch allemaal klootzakken, maar het is des Stephans om nu juist het enige boeiende karakter om zeep te helpen.

Talentenjacht

We zijn net bekomen van Paul Verhoeven en daar is alweer de volgende talentenjacht. De mannen van doe maar, de band die in begin jaren tachtig zo succesvol was, vragen het publiek om mee te schrijven aan hun mogelijk nieuwe hit. Om het makkelijk te maken, nou ja? Hebben ze zelf een eerste regel geschreven; "Op een dag komt de dag....." 


De aspirant tekstschrijvers mogen dit vervolgens aanvullen en de wereld in tweeten. De muziek is al bekend en te beluisteren het enige wat te doen is, is de juiste woorden inpassen.


Dat is natuurlijk tof, want als jouw regels gekozen worden levert dat naast de eer ook nog een deelname in de auteursrechten. Dus toch maar eens een poging gewaagd. Nu heb ik behalve voor sint nicolaas, nooit echt een poging ondernomen om iets te schrijven met een bepaald ritme of rijm, nee dat is niet waar, ik heb voor pinkstar een kort liedje geschreven. Dat viel overigens niet mee! 
Het probleem is namelijk, je wilt ergens naar toe, maar wordt daarbij erg gehinderd door het stramien van de muziek waarin je maar een beperkt aantal woorden kwijt kunt in een regel en dan moet het hier en daar ook nog rijmen, of moet er een bepaalde flow inzitten. Mijn bewondering voor mensen die dit in het echt doen is dus alleen maar toegenomen.


Maar goed, waarover moet het gaan? Ernst Jansz en Hennie Vrienten zijn al bijna pensioengerechtigd. In de jaren tachtig kwam de succesvolle band voortijdig aan het einde omdat de heren grote moeite hadden met het feit dat ze nogal werden geleefd door de media. Vooral het fanatisme van de vrouwelijke fans brak de heren nogal op. Vreemd? Nee hoor, een beetje vrouwelijke aandacht is best leuk op z'n tijd, maar als die vrouwen 13 zijn! Ik kan me het het diepe verdriet nog herinneren welk door het land ging toen men aankondigde er mee te gaan ophouden. Het allerlaatste concert waarbij de liederen door het publiek werden gezongen en vrienten dit alleen maar met zijn gitaar hoefde te begeleiden. Al die vaders met hun 13 jaar oude dochters, bij wie de tranen over de wangen stroomden en de gepijnigde gezichten van de leden van doe maar die er zo genoeg van hadden!


Doe maar verbaasde zich over de overmatige interesse van vooral de puberende meisjes. Natuurlijk hadden ze eerst wel de markt volgeplempt met merchandising. De teksten van de liedjes hielpen ook best wel mee om deze jonge clientèle te boeien. 'Nee er is geen bal op de tv, alleen een film met doris day en op ned 2 een wiener operette, dus ga maar met mij mee de bloemen buiten zetten! Dit lijkt mij toch een oproep aan de jeugd 'to drop out!'


Vooral, als in een ander nummer Hennie Vrienten wanhopig zingt: 'Sylvia Jeanette Natalie en Fien Elsje Treesje Truus Babbette Betsie en Sabine Greet Magreet Magriet Marie Marei en Angelien
Mies Marjan Marjo Marlyn en kleine Tine. Één nacht alleen, één nacht alleen....'


Denken die Sylvia, Jeanette, Nathalie, Fien, Elsje en tot slot kleine Tine waarschijnlijk, maar zo is het helemaal niet gegaan? Kom op laten we eens dermate op Hennies slaapkamerdeur gaan kloppen dat die dat niet makkelijk negeren kan! Ja deze tekst was absoluut een uitnodiging tot stalking natuurlijk.


En dan het nummer belle hélène,

Het is dus toch zover gekomen
Dat jij hier naast me ligt
En in de schemer van de ochtend
Kijk ik naar je gezicht
Je bent dezelfde maar toch anders
Ik heb je zolang niet gezien
Je bent ineens geen kind meer
Maar zo mooi en minstens zeventien


Hier spreekt toch wel een dermate duidelijke voorkeur voor de wat jongere vrouwen, die Sylvia, Jeanette, Nathalie, Fien, Elsje en tot slot kleine Tine waarschijnlijk doen verzuchten; 'och, met vier jaar zijn wij ook zeventien!'


Met deze wetenschap schrijf ik een tekst over een man die wordt geconfronteerd met het vreemdgaan van zijn vrouw. Deze man is van gemiddelde leeftijd en heeft een vriendin, ook van al even gemiddelde leeftijd. Zijn vriendin gaat vreemd met een man van.... gemiddelde leeftijd. Hoe gaat de bedrogen man hiermee om? Is het reden om de relatie te beëindigen? We zullen het nooit weten want de heren van doe maar kiezen voor de volgende teksten van:


schrijver, dichter en zanger Jan Rot:

Op een dag komt de dag dat je lacht om wat lang zo belangrijk wasHoe je alles zag en alles wat je dee en dacht

en van schrijfster en zangeres Esther Groenenberg:

Op een dag komt de dag dat je meer hebt gehad dan je over hebt.
Zonder dat je ‘t weet speel je dan opeens de tweede helft

Twee dingen vallen op: ten eerste tendeert deze tekst naar een wat oudere man die die terugkijkt op zijn waarschijnlijk turbulente seks/drugs en rock & roll leven. Ten tweede valt op dat de talentenjacht twee reeds min of meer bekende talenten heeft opgeleverd. 

Waarschijnlijk is het zo dat talentenjachten over het algemeen niet zoveel talent opleveren volgens Paul V. was het medium film ook al niet geschikt voor een talentenjacht, Daarnaast is het schrijven van songteksten natuurlijk ook gewoon een vak. Het idee dat er onder al die gewone mensen op straat een nog niet ontdekt talent rondloopt is een onweerstaanbare drijfveer om talentenjachten te organiseren en ook om aan mee te doen. Statisch is de kans aanwezig dat er in de crowd een supertalent rondloopt, maar of dit genie tot bloei komt is ook afhankelijk van andere dingen zoals kans, gelegenheid, geluk, doorzettingsvermogen en nog wat externe factoren.

Mijn collega; De Tv dokter kan erg goede songteksten schrijven. Dus meneer Vrienten, kies de volgende keer een tekst van haar, dan heeft ze weer wat meer tijd om voor Pinkstar te schrijven.

Wijnz.

Paul Verhoeven, de biografie.

Bij de slegte in Den Haag lag die; de geautoriseerde biografie Paul Verhoeven van Rob van Scheers. Tweede hands voor slechts 5 euro! Met een mengeling van belangstelling  en weerzin keek ik het in. Twijfel of ik de luttele 5 euro zou gaan spenderen aan Paul. De nieuwsgierigheid naar de persoon Verhoeven overwon en het was natuurlijk in Den Haag, de stad van Paul. Terwijl ik naar de kassa liep dacht ik na over de vorige eigenaar van het boek, was dat een gefrustreerde user van het mislukte entertainment experience project, of was het boek overbodig geworden na een scheiding, opruiming of overlijden? We zullen het wellicht nooit weten en dat is ook niet erg natuurlijk.

In eerdere posts heb ik al geschreven over de beweegredenen van de grote meester en heb ik mij verbaasd over de keuzes die hij maakte. Ik ben dan ook tevreden als het beeld dat ik daar schetste wordt bevestigd door de biografie. O.K Dus nog 1 keer Paul V. dan en dan hou ik er echt mee op! De première van steekspel uitgezonderd natuurlijk!

In het zeer lezenswaardige boek van Rob van Scheers lees ik over het suïcidale doorzettingsvermogen en de obsessieve werkwijze van Paul Verhoeven. In het dagelijks leven een beminnelijk mens, op de set een kleine nazi. Net als Hitchcock ziet hij acteurs en actrices als vee, kneedbaar in zijn handen. Illustratief zijn de verhalen van Jeroen Krabbé, “je moet als acteur van tevoren goed nadenken of je met Paul wil werken, als je eenmaal ja hebt gezegd is er geen weg meer terug”. Hij vertelt hoe hij voor zijn rol in de vierde man werd geschoffeerd en vernederd door  Paul Verhoeven, met de bedoeling om hem af te harden voor zijn rol. Dat dit werkte blijkt uit de internationale filmcarrière die volgde voor Krabbé. Met method acting heeft hij niets de acteur moet gewoon doen wat in het script staat. In tegenstelling hiermee is wel het feit dat Paul zelf wel de illusie leeft, op de set van soldaat van oranje loopt paul in army outfit, bij spetters hult hij zich in leer met veel ritsen en bij Turks fruit gaat hij als hippie in de rondte.

Speciaal geïnteresseerd ben ik in de creatieve motivatie van de grote meester en dan, met het TEE project in het achterhoofd, de manier waarop de scripts tot stand komen. Veel aandacht in het boek is er voor de samenwerking van Paul met Gerard Soeteman. Soeteman zal een groot aantal van de scripts schrijven. Het begint met Floris. Paul is zeer ingenomen met het feit dat hij de Nederlandse Ivanhoe mag gaan maken, het is wel geen film maar het geeft hem de mogelijkheid om toch met een professionele crew te werken. Tijdens een documentaire die hij maakte voor het korps mariniers had hij al ontdekt dat het actiegenre hem goed ligt. Soeteman schreef een scenario en stuurde dat naar Paul die aan de slag ging om dat weer te verbeteren, vooral de dialogen paste hij aan. Hierna ging het weer terug naar Soeteman die de aanwijzingen van Paul weer inpaste. Zo bleef het heen en weer pingpongen tussen die twee. Toen Rutger Hauer in beeld kwam als acteur die Floris moest spelen werden veel dialogen door Paul geschrapt omdat Hauer die toch niet uit zijn mond kon krijgen. Het omgekeerde gebeurde overigens in Total Recall waar de 1 dimensionale actieheld Schwarzenegger juist meer tekst kreeg dan ooit. Boeiend is ook het verhaal van het script van Basic instinct, naar mijn idee Paul’s allerbeste film. Joe Eszterhas schreef hier het scenario. Paul wilde persé een lesbische vrijscene, waarom? Om de hypocriete Amerikaanse moraal te tarten, hij vond dat dit getoond moest worden. Eszterhas was evenwel van mening dat dit niet inpasbaar was. Een grote ruzie volgde, anderen gingen aan het script sleutelen om deze scène alsnog in te passen, het lukte niet! Eszterhas gooit het bijltje er bij neer, groot is echter zijn verbazing als na enige tijd Verhoeven weer op de stoep staat met de mededeling dat hij ongelijk had en dat toch het script van Eszterhas gevolgd moest worden. Dit pleit dan weer voor de meester dat hij de grootheid heeft om zijn ongelijk toe te geven! Wat wel een input is van Paul is het flash shot van Sharon Stone. Vele jaren daarvoor is de student Paul op een feestje in Leiden. Paul is niet zo handig met de meisjes. Zijn aandacht word echter getrokken door een mooie wat oudere vrouw. Deze vrouw is zich van deze aandacht bewust en opent haar benen, onder haar korte rok blijkt ze niets aan te hebben. Voor de jonge Paul blijkt dit een intimiderende actie te zijn een soort seksuele agressie. Dit blijkt precies het beeld te zijn waarmee actrice Sharon Stone de zaken op scherp zet in Basic Instinct.

Problemen, problemen, Paul verhoeven lijkt er een magnetische aantrekkingskracht voor te hebben. Voor Flesh & Blood ziet het duo Verhoeven/Soeteman een verhaal waarbij twee voormalige vrienden het tegen elkaar op moeten nemen in een middeleeuwse setting. Het epos van bloed en geweld kan de Amerikaanse geldschieters echter niet zondermeer bekoren, er moet ook een liefdesgeschiedenis in en meer internationale allure, dus geen zompige rivierdelta maar de Spaanse berglandschappen. Verhoeven noemt dit compromis later als reden voor het mislukken van dit project. Hij voegt daaraan toe dat hij nooit meer een compromis als basis van een filmproject zal accepteren! Als we dit doortrekken naar het TEE project dat van compromissen aan elkaar hangt ligt hier waarschijnlijk de basis voor de mislukking van Steekspel, maar daarover later meer.

Het script van Flesh & Blood is volgens mij echter typisch Verhoeven/Soeteman; cynisme, realisme en opportunisme. Dat het misgaat is volgens mij vanwege het te platte script waarbij het opportunisme teveel de boventoon voert, dit maakt het moeilijk om je te identificeren en van de karakters te houden. Een fout die Verhoeven ook maakt bij showgirls, Spetters en .... Steekspel waarbij de karakters ook allemaal negatief zijn, of geen of weinig positieve karaktereigenschappen blijken te bezitten. Voor Flesh & Blood meent Paul om zonder storyboard te kunnen werken. Normaliter tekent hij de verschillende shots om hiermee inzichtelijk te maken wat hij wil. Met het succes van Soldaat van Oranje in het achterhoofd denkt hij dat hij nu wel zonder kan. Een grote vergissing blijkt het. De man die van anderen perfectie eist, laat het nu zelf afweten. De massascènes die veelvuldig voorkomen zijn dermate ingewikkeld dat hier de slechte voorbereiding zich wreekt. Paul wordt het slachtoffer van grote twijfel. Deze onzekerheid straalt uit op de ploeg die dan ook met hem op de loop gaat. Langzaamaan acties en sabotage zijn het gevolg. Rutger Hauer die als een paar Amerikaanse films heeft gedraaid is een pure lastpak. Hauer wil overal over discussiëren en wil vooral, denkend aan zijn imago en marktwaarde, dat zijn karakter positiever overkomt.  Nog voor de première laat Hauer zich zeer negatief over Verhoeven uit, tussen die twee komt het waarschijnlijk nooit meer goed!

In Nederland zal Paul veelal botsen met het Nederlandse productiefonds en de filmcritici. Voor hem is dit benauwende klimaat reden om naar Amerika uit te wijken. Ook in de USA is Paul Verhoeven een compromisloze figuur. Waar andere regisseurs hun tijd tussen twee films opvullen met televisie en reclamewerk houdt Paul zich daar verre van. Hij vindt dat allemaal onzin en wil alleen films maken. Op Hollywood cocktailparties  is hij ook weinig te vinden. Deze onafhankelijkheid stelt hem wel in staat om met de acteurs van zijn keuze te werken, maar zal zijn carrière ongetwijfeld ook belemmerd hebben.

Alles op een rijtje, mag duidelijk wezen dat het idee dat de kijker zou mogen participeren in een Paul Verhoeven film volslagen onzin is. Paul Verhoeven is een unieke en begenadigd goede regisseur, maar volkomen ongeschikt om in een crowdsoarching project deel te nemen. Rene Mioch die Verhoeven heeft overgehaald om deel te nemen had dat moeten weten als filmkenner. Natuurlijk heeft hij de biografie ook gelezen en had daarmee op z’n minst twijfels bij de coöperatieve instelling van Paul Verhoeven moeten hebben. Hij had moeten zeggen; “Paul realiseer je wel dat je scripten van anderen moet verfilmen en dat je die niet heen en weer kan pingpongen en veranderen. Realiseer je wel dat je met amateurs moet werken die niet zo goed kunnen acteren als Carice van Houten. Zie daar nu eens een uitdaging in en laat het gebeuren.”

Maar ja, Paul Verhoeven kon dat niet, zoals altijd had hij zijn vergezichten over waar het heen moest met Steekspel. Voor hem was meteen duidelijk dat het script van Kim van Kooten een ensemblestuk was, een zedenschets net als Spetters. Dat al die scriptschrijvers dat misschien anders zagen interesseerde hem niet. Voor Paul was meteen duidelijk dat Remco een verhouding had met Merel en gechanteerd zou worden door nadja die waarschijnlijk niet eens zwanger zou zijn. Toen de scriptschrijvers hier onvoldoende op participeerden en andere wegen wilden zoeken werden ze door Paul terug gefloten tijdens een scriptworkshop. Hier werden de lijnen van Paul Verhoeven uitgezet. Maar ook binnen deze kaders bleek het ondoenlijk om een script te schrijven dat voor Paul acceptabel was. Vergeten was inmiddels het uitgangspunt dat de scripten sowieso door de crowd geschreven zouden worden. Nee de uitleg van TEE was nu dat Verhoeven zijn script zou samenstellen uit de inzendingen van de crowd. Vervolgens kwamen er mededelingen dat ‘het script deel zoveel’ door Paul was afgekeurd, daar kreeg Robert Alberding Thijm een draai om zijn oren. Inmiddels was het TEE project verworden tot een ‘normale’ Paul Verhoeven film project met een crew van duizenden die allemaal geen enkele rol speelden. Het was natuurlijk ook naïef om te veronderstellen dat een control freak als Paul het op kon brengen om het allemaal maar te laten gebeuren volgens gods greep. Dat is het zelfde als de vos opsluiten in het kippenhok en je dan verbazen dat de volgende ochtend alle kippen dood zijn.

De video-inzendingen van de crowd werden ook nog eens denigrerend weggezet door Robert A.T. als ‘de mogelijkheid tot een kijkje onder de motorkap’. Paul Verhoeven kon weinig met de inzendingen, ja die afschuwelijke tampon in het toilet die kon hij gebruiken. Zijn assistent moest hem hier overigens wel op attent maken. Te vrezen valt dus dat hij de filmpjes helemaal nooit heeft gezien!

Maar goed het is zomer! Ik heb nog een boek over Paul Verhoeven in de aanbieding. Het is niet meer nieuw, want ik heb er wat aantekeningen in zitten kliederen. Diegene die een goed bod doet (meer dan 5 euro) mag het hebben. 

Doodslag

Gisteren op de publieke omroep de laatste film van Pieter Kuijpers Doodslag naar scenario van Marcel Lenssen. In het kort; een ambulance medewerker wordt in zijn werk gehinderd door een paar 'kut' marokkaantjes. Hij moet naar een problematische bevalling maar kan niet want de allochtone jongeren versperren hem de doorgang. Theo Maassen die de hoofdrol speelt besluit om zelf even deze barrière te slechten, met resultaat een dode marokkaan. Doodslag dus!

Theo Maassen zet hier weer een TBS tiep neer!

Het thema van deze film is e toenemende verhuftering van de Nederlandse samenleving. Theo Maassen die wordt neergezet als goedmoedige lobbes, wordt volgens de kenners/critici tot zijn daad gestimuleerd door een televisie optreden van cabaretier Felix Gijs Scholten van Aschat die van mening is dat hulpverleners meer van zich moeten afslaan.
De kenners weten echter dat dialoog een leugen is, dus het enkele feit dat Gijs hier een zeurverhaal houdt over hufterigheid is onvoldoende motivatie voor Theo om er eens lekker op los te meppen. Te meer omdat Theo in het voorgaande nogal goedmoedig is geëxposeerd en bij calamiteiten eerder de rust bewaarde dan dat hij door het lint zal gaan. Als er al reden is dan zou je die eerder verwachten in de ontluikende verliefdheid tussen Theo en zijn mooi jonge collega Amira. Deze wederzijdse aantrekkingskracht, goed neergezet tijdens een eetscene waarbij de camera broeierig dicht op het tweetal staat en waarbij ook de comfortzone van de kijker geschonden wordt doet echter het ergste vermoeden. Theo Maassen kan nu zijn TBS kant in het vervolg laten zien. Voor mij is de beschermzucht die Theo heeft t.o.v. zijn vrouwelijk collega reden voor de escalatie die lijdt tot de dood van het Marokkaanse ettertje. Maar ook dat had beter geëxposeerd kunnen worden. De morele discussie die deze film oproept, mag eigenrichting? Kan simpel worden afgedaan. Nee het mag niet! Hij had gewoon in de auto moeten wachten op de komst van de politie. Dat daarbij een vrouw en een kind waren omgekomen is schrijnend, maar is dan inherent aan het systeem waarbij alleen de overheid het zwaard mag hanteren. Daarnaast zijn dit soort morele dilemma's alleen interessant als ze een deel uitmaken van het dramatisch gegeven en dat is een aantal gebeurtenissen die het verhaal doen bewegen via logische weg van begin tot einde.

De interactie met cabaretier Felix is ook tenenkrommend, gijs speelt dit absoluut onvoldoende. Had theo beter kunnen doen! In deel 3 en 4, waarom vier delen? ontspoort het dan ook helemaal dat het slecht afloopt was vooraf duidelijk.

Cannes

"DIRECTOR PAUL VERHOEVEN’S NEW FILM ‘TRICKED’ TO LAUNCH AT 2012 CANNES FILM FESTIVAL MARKET"

"This new film represents the culmination of a 39-week roller coaster multiplatform project that has taken his native Netherlands by storm" 


Deze en meer ronkende teksten zijn leesbaar op de site van FCCE de organisator van the entertainment experience. Vooral het "that has taken his native Netherlands by storm" spreekt tot de verbeelding. Werd hier bedoelt de storm vanuit de community? Het zal wel niet! 
In plaats van duidelijkheid te geven omtrent de premiere van de userfilm is FCCE bezig met het vermarkten van dit opmerkelijke project.
IO filmproducties is ook gevraagd om hun film te doen presenteren op het prestigieuze filmfestival. Op zich merkwaardig dat FCCE hen vraagt om mee te doen, waarschijnlijk is Tricked zo matigjes geworden dat het goed is dat er ook een veel betere film bij getoond wordt? Als je de nieuwe Paul Verhoeven koopt krijg je de nieuwe Stephan Brenninkmeijer er gratis bij.
Nu dacht ik altijd dat het filmfestival in Cannes een continue vertoning van nieuwe films is met de daarbij horende filmsterren en anderen die daar in de rondte hoeren en snoeren! Het blijkt echter ook een verkoopplatform te zijn voor concepten en films die nog niet in premiere zijn gegaan. In een zaaltje staat dus ergens een stand van FCCE met een paar meisjes die hun best doen om het concept world wide te verpatsen. 
Nu heb ik gehoord dat ook in Cannes de film tricked/steekspel niet vertoond zal worden. De kopers moeten het dus doen met de trailer en de verkoopmeisjes van FCCE. Dit laatste bedoel ik anders dan dat het er staat natuurlijk!


Maar meneer Mioch, waarom dan niet wat enthousiaste users meegenomen naar de mediterrane? Hadden die ook nog eens een leuk uitje gehad en dit project op waarschijnlijk originele wijze kunnen pitchen. Dan had u ook nog voorafgaand een wedstrijd kunnen organiseren via de TEE site, want daar houdt u zo van, waarbij de users met de beste verkooppraatjes mee hadden gemogen naar Cannes, had zo maar heel erg leuk kunnen worden.

Paul in Cannes, ditmaal zonder leren jasje/slobbertrui

Het is toch jammer dat er weinig tot niet wordt gecommuniceerd vanuit TEE. Het is leuk dat er nog allerlei competities lopen, maar we (ik in ieder geval) vinden het ook spannend om op de hoogte gehouden te worden over het verdere verloop met alle hoogte en dieptepunten.
Als TEE het niet doet dan hier alsnog een linkje met info.

zwartboek

In een poging het einde van de nieuwste Paul Verhoeven film; Steekspel, te voorspellen dit keer een bespreking van zijn vorige film; Zwartboek. In een eerder artikel; de stijl van de regisseur heb ik aangegeven dat een regisseur eigenlijk zijn hele leven dezelfde film aan het maken is, zij het met wisselende thema’s en karakters. Zonder in de psyche van Paul Verhoeven te willen duiken kan men concluderen dat hij een voorliefde heeft voor opportunistische, cynische karakters. Zoals veel mensen van zijn leeftijd die de verstikkende jaren vijftig hebben meegemaakt, zijn thema’s als seks en religie immer aanwezig. Van het ene hebben ze vermoedelijk te weinig en van het andere teveel meegemaakt. Het zij zo, of niet natuurlijk!

Zwartboek is het verhaal van de joodse Rachel Stein (Carice van Houten) die probeert uit de handen van de nazi’s te blijven. Ze krijgt hierbij hulp van het Nederlandse verzet, maar daar schiet ze weinig mee op, want daar zitten een paar typen die meer geïnteresseerd zijn in hun portemonnee dan in het plegen van verzet. Op de één of andere manier, m.b.t. de actuele situatie, komt me dit zo bekend voor? Het is dus gekonkel en verraad bij het leven en bij de dood natuurlijk van rijke joodse onderduikers.

We beginnen in 1956 in Israël in een kibboets. Carice van Houten werkt daar als schooljuf en wordt bij toeval bezocht door Halina Reijn, de twee kennen elkaar nog van de oorlog en hadden daar kennelijk een vriendschappelijke relatie. De rest van de film is flashback. Meteen is dus duidelijk dat Carice dit drama gaat overleven, het einde staat hiermee zo goed als vast, want we weten dat het een oorlogsfilm is die in 1944 speelde en we kunnen dus rustig afwachten welke ellende nog op haar pad komt.

Vervolgens gaan we terug in de tijd en zien we een keurig opgemaakte Carice van Houten die te gast is bij een famille nombreuse die ook zo christelijk is als de nete. Ze moet eerst een bijbeltekst voordragen anders krijgt ze geen eten. Zo zie je maar weer dat niet alle nazi’s van die uniformen droegen! Hierna komt een wat onbegrijpelijke scène, Carice ligt buiten op een steiger te zonnen in haar ondergoed. Eerstens lijkt het mij sterk dat in een dergelijke godsvruchtige omgeving waar ledigheid des duivels oorkussen is, een vrouw zo schaars gekleed ligt te zonnen terwijl ze zou moeten arbeiden of ter kerke moeten gaan? Tweeëns komt Michiel Huisman aan zeilen met een bm- achtige boot, zo eentje die van aan elkaar gelijmde latten is gemaakt,  waarvan ik meen dat die pas door dhr. Bulthuis in de vijftiger jaren is ontwikkeld, maar dat terzijde. Drieëns komt Huisman aanvaren, aan de wind, hij ziet Carice en verlegt zijn koers naar ruime wind, hij kan op deze manier makkelijk aanleggen, door de schoten aan te trekken of te vieren kan hij de snelheid van de boot regelen. Piece of cake! Maar dan, als hij vlak bij is loeft hij op, d.w.z. hij draait wat weg, de afstand tot de wal is zeker drie meter, ze hebben een conversatie en in het volgende shot ligt Huisman ineens aan de steiger. Dat kan natuurlijk nooit in dat korte tijdsbestek, ja je kunt achteruitzeilen, deinzen, maar zo snel gaat dat nu ook weer niet! Als Huisman zijn eerdere koers had gehouden dan was hij zo tegen de steiger gesukkeld, maar door zijn koers te verleggen is hij zeker weten voorbij gevaren! Geneuzel natuurlijk, maar voor de zeilers onder ons zeker niet.

Het onderduikadres van Carice wordt met de grond gelijk gemaakt door een vliegtuig bom. Nu begint voor Carice de vlucht naar de vrijheid, zou ook tijd worden natuurlijk, wie wil er nou in de politiestaat Nederland leven?  Ze gaat op bezoek bij de notaris die het familie kapitaal beheert en die na later blijkt er een handeltje bij doet in het vermoorden en beroven van zijn cliënten. Voor de oplettende kijker staat al meteen als een paal boven water dat deze notaris niet deugt. De vrouw van de notaris geeft het konijn in de gang een wortel, de arme verhongerde Carice krijgt nog geen thee met een mariakaakje. Ze pakt daarom de wortel van het konijn. Hiermee is erg goed de notaris geëxposeerd, punt voor Paul! Vervolgens wordt Carice door Peter Blok die een foute politieman speelt, afgeleverd bij een veer in de Biesbosch. Ze wordt daar herenigd met haar familie, maar het geluk duurt niet voor lang; ze varen in een hinderlaag en iedereen, op Carice na dan, wordt vermoord. Hierna gaat ze werken in een gaarkeuken/begrafenisonderneming, grappige combinatie overigens. Dit blijkt een goede dekmantel voor de verzetsgroep van Dereke de Lint en Thom Hofman. Zo kunnen ze hun eigen slachtoffers ter aarde bezorgen en met de overige werkgelegenheid is het natuurlijk ook dik in orde. De verzetsgroep bestaat verder uit wat koorballen, burgers en buitenlui. Alle aanslagen die ze plegen lopen jammerlijk mis er vallen veel slachtoffers, maar niemand die zich afvraagt hoe dat komt. Vreemd is ook dat wanneer de zoon van Derek de Lint wordt gepakt dit geen gevolgen heeft voor het voortbestaan van de verzetsgroep? Volgens mij waren de martelpraktijken van de SD dermate geavanceerd dat iedereen uiteindelijk toch ging praten? Punt eraf dus voor Paul. De verzetsgroep blijft dus een zieltogend bestaan lijden. Kennelijk past dit toch in het straatje van de Duitse en Nederlandse roversbende. Carice is inmiddels gekoppeld met de tragische held, postzegelverzamelaar Haupt sturmführer Ludwig Müntze. Via de postzegels weet ze in zijn slaapkamer te komen en daar ontdekt Müntze dat de blonde haren van Carice niet origineel zijn. Er komt nu iets wat ook al in de Vierde man zat. Als Jeroen Krabbé met Renee Soutendijk  in bed ligt, terwijl hij liever met Thom Hofman in bed had gelegen,  Krabbé een opmerking maakt dat Soutendijk net een jongetje is. Soutendijk zit boven op hem, showt dan trots haar pronte borsten en zegt: zijn die ook van een jongetje? Een variatie hierop is; Carice die de handen van Müntze op haar borsten legt en vraagt: sind die Jüdisch? Volgende verwijzing naar een andere film is als Carice de man ontmoet die bevel voerde over de Duitsers die haar overvallen hebben en haar ouders vermoord hebben, Sturmführer Franken. Ze zet het op een lopen naar het toilet en Paul laat zien hoe ze daar haar maag leeg kotst. Waarom moet dit allemaal getoond worden? Ditmaal lag er geen bebloede tampon! Weer twee punten eraf! 

Qua smerigheid kan het echter nog een graadje erger. Als een stuk verder in het verhaal Carice en Müntze weten te ontsnappen met behulp van de opportunistische, maar in dit geval niet, Halina Reijn Ze vinden een schuilplaats in een zeilboot, waarop Carice zegt zouden we hier maar altijd kunnen blijven! Müntze wil wel, maar dan is er op de radio het bericht van de capitulatie. Carice zegt dat ze niet gedacht had angst voor de bevrijding te hebben en dat is terecht want de Duitsers hebben heel handig de schuld van het echec van de verzetsgroep op haar schouders geladen. In hun plaats was ik dus met de zeilboot de zonsondergang tegemoet gezeild, maar de plot verplicht hun tot handelen en de verantwoordelijke voor het verraad moet bloeden. Ook dit gaat echter weer heel knullig mis, de notaris en zijn vrouw worden onder hun ogen geliquideerd en Müntze is zo dom om terwijl het krioelt van militairen en op wraak beluste burgers, al schietend de straat op te rennen als in een slechte politiefilm. Müntze wordt als tragische held geëxecuteerd. Ook al weer een onlogische wending. Generaal Kautner de voormalige bevelvoerder van Müntze heeft het op een akkoordje gegooid met de canadezen en weet zo de executie er door te drukken. De Canadese kolonel zegt nog wel, maar hij is een getuige? Maar laat zich onbegrijpelijker wijze omlullen door Kautner. Ik geloof meteen dat er in de chaos van de bevrijding nodeloos mensen zijn vermoord, maar hier had de kolonel zich  heel eenvoudig op administratieve procedures kunnen beroepen. Onwaarschijnlijk is ook dat de voormalige bevelhebber van de Duitsers deze bewegingsvrijheid heeft. Waarom moet Müntze eigenlijk dood, is dat om de tragiek van de oorlog te duiden?  Carice komt terecht in een soort extreem rechtse partij bijeenkomst. In een grote fabriekshal wordt ze vernederd door een losgeslagen fascistoïde mensenmassa. We krijgen weer uitgebreid te zien hoe Carice een emmer poep in een grote ketel moet gooien die ergens boven in de ruimte hangt, waarom daar? Omdat, oh humor, ze deze dadelijk over zich heen zal krijgen! Hé dat lijkt dan weer op Carrie, maar in die film heeft het een functie namelijk dat de hoofdpersoon zo buiten zinnen raakt van woede dat ze iedereen vermoord.

Wat is in zwartboek nu het nut van deze scène? Carice is al genoeg vernederd, het voegt helemaal niets toe! Ja we kunnen haar weer even naakt zien. Leuk maar gadverdamme! We hebben al gezien dat vele landgenoten niet deugen, niet voor niets zijn er in de oorlogsjaren procentueel de meeste Joden uit Nederland gedeporteerd. De mythe dat Nederland altijd zo gastvrij en tolerant geweest zou zijn is inderdaad een mythe. Paul zal dan ook nooit aarzelen om deze hypocrisie te duiden, vind ik goed, maar dat ene puntje erbij doet er nu natuurlijk niet meer toe. Misschien is het wel zijn missie om na de vernederende kritieken op Spetters, die nu weer in directorscut versie te zien is, iedereen te laten bloeden, de recensenten, de acteurs en het publiek wat zo dom was om mee te werken aan zijn nieuwste film?

Terug naar Zwartboek. De enige functie van het poep en pies tafereel is dat Thom Hofman haar nu kan komen redden, maar ja die probeert haar gelijk weer koud te maken. Ze krijgt nu wel weer het zwartboek van de notaris terug en daarin staat alle ellende die haar dan weer vrijpleit. Overigens schitterend gespeeld van Carice als ze te horen krijgt dat Müntze dood is. Uiteindelijke weten ze Thom Hofman te pakken te krijgen en deze sterft door verstikking in de doodskist die altijd voor het vervoer van vluchtelingen werd gebruikt. Het laatste beeld is het gezinnetje van Carice in de kibboets op dat moment rijden er echter militairen binnen, oh ja dat zal wel het begin van de jom kippoer oorlog zijn geweest, zo eindigt het verhaal toch als het begon en weer met een oorlog.

Is dit een goede film? Nee! Is het dan een slechte film? Ook niet, maar kijk eens De Aanslag. Dat is een goede Nederlandse oorlogsfilm, hier gaat de protagonist op onderzoek naar het waarom van de vernietiging van juist zijn familie, aan het einde van de film vindt hij het uit. In Zwartboek is alle urgentie weg, we weten dat Carice het gaat overleven en overleven dat is nu juist het belangrijkste thema van een oorlog. De expliciete en zinloze poep/pies en kotsscenes, maken het er ook niet beter op. Het script van Soeteman/Verhoeven zit vol onlogica en is gekunsteld geschreven om de verplichte thema’s aan elkaar te kunnen rijgen. De overeenkomst met de scripten die momenteel basis zijn voor zijn nieuwste film zijn echter overduidelijk. Dat de users hebben meegeschreven aan het script is dus een gotspe! Het optreden van Paul Verhoeven in DWDD is een cynisch slotakkoord van het voortijdig overleden overleden entertainment experience project. Geen woord van waardering voor de prestaties van het publiek dat met enorm enthousiasme zich heeft ingezet ten faveure van Paul. Nee integendeel, we krijgen nog een kat vanwege de slechte scripts die we hebben geschreven. Als nu dadelijk in september Steekspel ook wordt afgebrand door de critici dan zal Paul wel weer in DWDD komen uitleggen dat ook dit de schuld was van de users. Ik hoop dat de redactie dan in het kader van hoor en wederhoor ook wat andere betrokkenen zal uitnodigen, ik hou een plekje vrij in mijn agenda.

Naai de massa, graai de kassa!

Hij blijft leuk! Deze kreet heb ik opgepikt in Hilversum, ik weet niet meer in welk verband, maar ik zat toen bij de geflopte zender Sport 7. Ja het is een bikkelharde wereld daar. Destijds werkte ik onder een wurgcontract van ome John de Mol, opleiding verzaken dan zwaar dokken. Sport 7 was echter geen lang leven beschoren en ondanks het feit dat ome John een bikkelharde zakenman is heeft hij het toch weer goed gemaakt en hij heeft zich ook altijd aan zijn afspraken gehouden. Met TEE maken we nu de overtreffende trap mee. Het is usance bij TEE dat afspraken niet worden nagekomen er is duidelijk één man die het voor het zeggen heeft en dat is onze Paul en die laat zich aan niemand iets gelegen liggen.
Ik snap dat er geld verdient moet worden en dat je soms soepel met de regels moet omgaan, maar om nu ineens het laatste beetje karakter dat nog in dit aanvankelijk zo briljante project zat ook eruit te slopen, is volslagen onbegrijpelijk.
Het ging er toch om dat Jan de loodgieter samen met Paul Verhoeven de gecombineerde premiere zou mogen meemaken als kroon op maandenlang zwoegen op filmpjes, scripten, muziek, enz., enz.? Dat het publiek nu eens zelf invloed zou kunnen hebben op een Verhoeven film. Dat het publiek kon meedoen in de verhoeven film, promisses, promisses. Crowd soarching hartstikke fijn maar dan wel zonder de crowd, een broodje hamburger zonder hamburger graag?

Maar goed we moeten verder. De vraag blijft nog steeds hoe gaat Paul V. zijn deel 8 besluiten? We hebben tot november de tijd om daarover na te denken, de vraag is alleen of er ook iemand is die dat doet? Ik wel! Misschien moeten we het zien als een vorm van puzzelen en daar hebben we de tijd voor want onze relaties zijn toch al naar de kloten vanwege de overmatige tijd die we in dit project hebben gestopt.

Hoe dan ook de opnames zijn waarschijnlijk al geweest of het zou moeten zijn dat Paul in navolging van Brenninkmeijer stiekem wat shots aan het draaien is om de zaak kloppend te krijgen? We weten het niet. Tot de première is het gissen hoe Paul gaat besluiten.

Wat we wel weten is dat Paul zijn deel 7 anders heeft laten eindigen dan in het script. Dat is natuurlijk de artistieke vrijheid van de grote meester, of hij heeft ook ingezien na alle kritieken dat er op basis van het script deel 7 niet veel, zeg maar geen, aansprekende mogelijkheden waren deel 8 ordentelijk te laten eindigen zonder dat iedereen  tijdens de première in slaap valt. Voor deze stelling verwijs ik naar de inzendingen van de users die op enkele na, ondanks tomeloze inzet, geen interessante afwikkelingen lieten zien. De inzendingen van IO, Sjoerd en Ed, divine films en Evelien Bijnen, waren wel interessant, maar hadden met de plotlijn van Paul eigenlijk niets meer te maken.

Daarom was ik meer dan normaal geïnteresseerd in hoe Paul het scheepje zou gaan binnenzeilen. Totdat, ik zijn deel 7 zag. De steekscene werd niet getoond want vlak daarvoor eindigt Paul. Op zich natuurlijk zwak van Paul, maar misschien beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald zullen we maar zeggen. De oorzaak zou natuurlijk nog kunnen zijn dat er niet genoeg tijd was om de steekscene te doen zodat we die straks in de Ziggodome gewoon aansluitend te zien krijgen.

Het geeft wel weer een aantal mogelijkheden om de film goed af te werken natuurlijk. Immers die steekscene is eigenlijk onvoldoende gemotiveerd. Ik bedoel, Ineke heeft dan weliswaar van Merel te horen gekregen dat Nadja helemaal niet zwanger is, maar elk bewijs daarvoor ontbreekt. De anders zo handig zijnde jeugd met smartphone’s en dergelijke heeft het nu onbegrijpelijkerwijze nagelaten een foto te maken! Nu zijn dat details waar paul zich geen zorgen om maakt, denk aan die malle googlemaps streetview actie. Maar Ineke heeft natuurlijk ook weinig reden om nu juist Merel te geloven, want die heeft net een verhouding met haar man aan het handje. Dat Ineke zondermeer die schaar in de buik van Nadja ramt is dus onlogisch.

Er is al uitgelekt dat dit het deel van Ineke gaat worden en dat er een open einde komt. Dat kan maar één ding betekenen; Ineke gaat meer doen dan een potje steken en dan weer terug naar achter de geraniums! Dit inspireerde mij tot het schrijven van nog een deel 8 http://www.entertainmentexperience.nl/moviescript/gytp2bky0qnrmb8t6zydjvbuh met daarin een grand finale voor Ineke, dat open einde kon ik niet uit mijn strot krijgen.  

Spoorloos

De inzending van Evelien Bijnen waarbij zij aan het einde van het filmpje in een doodskist terecht komt doet sterk denken aan de klassieker Spoorloos (1988) van regisseur George Sluizer. Rex en Saskia zijn op vakantie in Frankrijk. Op een parkeerplaats aan de route soleil raakt Saskia in gesprek met een Fransman die haar prompt ontvoerd. Vervolgens zien we de paniek van Rex en de zoektocht naar Saskia. Zij wordt echter niet gevonden ondanks de intensieve zoekactie van Rex. In de tweede acte van de film; de ontvoerder, dit blijkt een op het oog normale man, we zien zijn voorbereidingen op de ontvoering. In het laatste deel legt de ontvoerder contact met Rex. Hij vertelt hem dat hij degene is die Saskia heeft ontvoerd en biedt aan te vertellen wat er met Saskia gebeurde. Nu ontstaat er een bizarre situatie tussen ontvoerder en Rex. Je zou verwachten dat Rex meteen naar de politie zou stappen of beter, de waarheid er uit zou slaan, dat laatste had ik in ieder geval gedaan. Dit gebeurt echter niet, rex pakt de ontvoerder bij de strot maar deze geeft geen krimp, harder slaan zou je zeggen! De ontvoerder zegt dat hij voor immer zal zwijgen indien Rex hem bedreigt of naar de politie zal gaan.
De ontvoerder vertelt hem dat hij dit gedaan heeft om te zien of hij ermee weg kon komen, hij illustreert dit met een voorbeeld waarin hij als kind op een balkon stond en zich afvroeg wat er zou gebeuren als hij er vanaf zou springen. De enige manier waarop hij dit zou ervaren was door het daadwerkelijk te doen. Hij sprong dus en brak zijn been. De premisse van de film wordt hiermee onthult. Als Rex hem vraagt wat er met Saskia is gebeurt dan zegt de ontvoerder dat hij dat zal ervaren indien hij een koffie met slaapmiddel zal drinken, hij verzekert hem dat hij dat dan duidelijk zal worden wat is gepasseerd met mademoiselle Saskia. Rex kiest eieren voor zijn geld en laat zich verdoven. Als hij bijkomt blijkt hij zich in een doodskist te bevinden, na de aanvankelijke paniek barst Rex uit in een hysterische laatste lach. Het laatste shot in de film is de tuin van de ontvoerder waar naast elkaar twee struiken staan.

Deze film heeft destijds op mij een grote indruk gemaakt. Altijd als ik zo'n soort parkeerplaats oprij denk ik aan spoorloos en bekijk de daar aanwezige mensen met iets meer dan normale interesse. Wat beklijft is het gevoel dat het maar zo afgelopen kan zijn, dat het toeval kan bepalen dat je net de verkeerde tegenkomt. Later zien we dat de ontvoerder die al een tijdje op de loer is naar een slachtoffer het die dag eindelijk voor gezien houdt en dan toevallig Saskia tegenkomt. Het ingestudeerde regeltje waarmee hij zijn slachtoffer hoopt te lokken heeft hij niet nodig want Saskia is degene die het initiatief neemt. Hij improviseert, wat niet zijn sterkste kant is maar weet toch zijn doel te bereiken. Desondanks weten we pas in de laatste minuten van de film dat Saskia levend begraven is. Als kijker hebben we steeds meer informatie dan de hoofdpersoon maar niet veel meer. We weten dat de ontvoerder een verknipte man is, maar het is nog steeds mogelijk dat Saskia in leven is. Het dilemma van Rex is, meegaan met de ontvoerder en weten wat er gebeurde met alle mogelijke consequenties! Of het niet te weten en met deze onzekerheid verder te leven! Vanwege de verbeten speurtocht van Rex is het duidelijk dat hij voor optie 1 kiest, want bij optie 2; het weglopen en over te gaan tot de orde van de dag, was de film klaar geweest.
Natuurlijk was ik voor optie 3; zware mishandeling leidende tot een volledige bekentenis, gegaan!  Voor mij is dit dan ook een beetje het zwakke punt van het verhaal, er mag natuurlijk nooit en derde optie zijn. Maar meegaande in de flow van het verhaal is het toch acceptabel. Dat Rex zich toch laat verdoven en begraven past ook weer in de premisse: je weet alleen hoe het is als je het ook daadwerkelijk doet! Rex is ook een beetje slappe mooie man natuurlijk. Dat Saskia in het begin zegt dat ze droomde dat ze beiden in gouden eieren waren opgesloten vlak naast elkaar is in feite een vertaling van het einde. Script technisch is alles dan ook prima voor elkaar.  Terecht heeft deze bijzondere film dan ook verschillende prijzen gewonnen.

alles uit de kast!

Er zijn zo van die momenten dan komt alles mooi bijelkaar. De in zending van IO geeft me weer eens de mogelijkheid om eens flink TEE te gaan bashen :-) en het te hebben over mijn andere 'passie' het schrijven voor film.
Als je een scenario gaat schrijven zijn drie vragen interessant; 1. over wie gaat het? 2. Wat is het onderwerp? en 3. Hoe loopt het af? Dit moet je allemaal weten voordat je één letter op papier zet. Niets is toeval alles is ergens op gebaseerd. Het leven zeg maar! Dus als je een pan neemt en daar boter in doet tegelijkertijd een paar eieren klust met wat melk peper en zout. Dit alles in de pan doet, dan is het redelijk te veronderstellen dat er een omelet als eindresultaat komt. Het zou immers raar zijn indien er een schnitzel uit zou komen!
In dit projekt kon echter na lezing van het door Kim van Kooten geschreven deel 1 op geen enkele vraag antwoord gegeven worden. Deze onduidelijkheid bleef geruime tijd ontstaan. In de vergelijking met de omelet kan gesteld worden dat Paul Verhoeven allerlei ingrediënten in de pan flikkerde waarvan iedereen kon zien dat het nooit wat zou worden, als we vervolgens probeerde met kunst en vliegwerk er toch nog wat van te bakken dan bleek dat paul er vervolgens weer allerlei spul had uitgehaald! De kenner snapt dat hier nooit meer wat eetbaars uit kan voortkomen.

IO filmproducties heeft hier heel slim op geanticipeerd, in deel 2 al hebben ze het lijntje; lesbische relatie Merel/Lieke uitgezet. In deel 4 werd een actieve en beheerste Remco neergezet die als voorzorg de chantage had getaped. Vanaf deel 5 hebben ze hun eigen plan getrokken en hebben de lijn Verhoeven Alberding Thijm losgelaten. Dit resulteerde meteen in het beste deel 6 hier vertoond. Door machinaties van ongure typen ging de overwinning aan hen voorbij. Deel 7 en 8 wilden ze in één keer doen om zo gebruik te maken van de langere productietijd. De Tv Dokter en ik hebben het voorrecht gehad de voorversie van het script, dat geschreven werd door Fleur Jansen en Stephan Brenninkmeijer, te mogen lezen en becommentariëren. Het viel ons meteen op dat het een erg goed script was, in tegenstelling tot Paul en Robert is hier de ontknoping in deel 8 geplaatst. De ingezette subplots worden ook pas in dit laatste stuk besloten. Eigenlijk was er aan het script niet veel te verbeteren, hier en daar een dialoogje. De scène Wim/Gea vonden wij overbodig. Om in deel 7 nog enige verdieping aan Wim te geven en hier Gea de wetenschap van het gesprek Nadja Ineke te laten droppen, is op zich geen reden om hiervoor wéér een karakter te introduceren. In de eerste versie was het ook een ruzie-achtig gesprek. We zitten natuurlijk niet te wachten om te zien dat dit bij Wim net zo gaat als bij ons thuis! Fleur en Stephan wilden echter Wim toch een motivatie meegeven voor zijn handelen. Waarom? Ja hij doet het kennelijk voor zijn zieke vrouw in de rolstoel. Blijkt hij ergens toch nog een goede man te zijn. Maar is dat essentieel? Ze waren er ook mee weg gekomen als deze hele scène geschrapt was geworden. De omelet was dan nog steeds een omelet geworden! Wim moest echter wel ongerust zijn over het voorgesprek Nadja/Ineke, dat had hij eigenlijk ook voorafgaande aan het tekenen op kantoor met Nadja kunnen wisselen. Ik had hier een heftige scène voorgesteld, maar moet toch mijn ongelijk bekennen als ik zie hoe de tekenscene uitpakt, de blik van Charmene Sloof die Nadja speelt op het moment dat het bedrog uitkomt is alleszeggend.

Nadja, game over!

Je kunt bedenken wat je wil maar als het dan gespeeld wordt is het toch weer anders, briljant in dit geval. De echte ontknoping en dé scene van de film, is de parkeergarage scene, het gesprek Nadja/Ineke. We hebben uitgebreid gechat over deze scène, over hoe nadja over de rand zou duiken, eerst zat er nog een hele christelijke opmerking in van Nadja "De pijn die we moeten doorstaan, hoe ondraaglijk ook, brengt ons dichter bij God." Een leuke voor op een tegeltje, of om de EO dit te laten uitzenden, maar helaas heeft deze quote het niet mogen halen.
Maar wat een fantastisch acteerwerk van de dames! Je voelt echt de pijn van Nadja. Haar motivatie is onmiskenbaar.

Iedereen is de architect van zijn eigen lot!

De chinezen zijn ook erg leuk. De eerste productie overigens waarin het ook echte chinezen zijn. De man met het litteken voert het woord de ander kijkt alleen maar. Natuurlijk is die zonder litteken het gevaarlijkst. Leuke dobermann overigens, elke keer als ik het filmpje draai zit mijn hond met gespitste oren te luisteren. Het einde van Fred zal vooral collega schrijver Bamahe, die het als financiële man goed voorheeft met andere financiële mannen, spijten. Voor de rest van de mensheid is dit wel een gerechtvaardigde ontwikkeling denk ik.
Ik lees opmerkingen dat het allemaal wat veel is. Ja er had een scène minder gekund, zie bovenstaande. Maar IO had natuurlijk hetzelfde probleem als wij allen; de zaak kloppend krijgen. Als het niet kan zoals het moet dan moet het maar zoals het kan, als je daarvoor alles uit de kast moet halen, soit!

Toevoeging 24 april: In het script van IO gelezen dat er nog een scène Wim/Gea is gedraaid die ergens in de voorgaande delen word gemonteerd. Dit is om toch motivatie Wim te duiden. Brenninkmeijer houdt kennelijk niet van losse endjes? Vraag me wel af wat TEE gaat doen met de user film als IO wint? We hebben dan deel 7 van de van Gochjes en dan nog een deel 7 van IO! Doordat er nu nog wordt opgeknapt aan de film van IO kunnen we concluderen dat deze hoe dan ook als zelfstandige film in den lande getoond gaat worden. Hebben we dus drie films over hetzelfde thema; Paul Verhoeven, de userfilm en IO.

two men crew thirst place performance!

Op de rokende fundamenten van Pinkstar zijn er op het ogenblik twee teams actief die beide een invulling hebben gegeven aan deel 8 van het entertainment experience projekt. Ook pinkstar zelf was weer in de running om hun roze deel 8 te maken, maar door productionele problemen, de achilleshiel van deze vrolijke ploeg, is het er niet van gekomen.
Ygenweiss, de eerste afsplitsing van Pinkstar heeft al twee produkties gemaakt. Hun laatste produkt is wat mij betreft de minst geslaagde. Het script door hen zelf geschreven gaat uit van een in den minne geschikte afwikkeling. D.w.z. de conflicten waren in deel 7 al afgewikkeld dus wat over blijft is het ontslag van Wim, de afgang van Nadja en verder zien we de familie op de bank hangen met wat gruwelijke flashbacks over hoe zij hun familiebanden weer hebben hersteld. Het ziet er allemaal wat lamlendig uit alsof iedereen wat gerookt heeft van wat vanaf 1 mei a.s. in politiestaat Nederland alleen verkrijgbaar is via lidmaatschap van een coffeeshop.
De acteurs zijn op zich goed genoeg, maar hier doet de regel opgeld dat een slecht script nooit tot een goede film kan leiden.

Van onder uit de doos gefilmd, waarschijnlijk het diepe gat waar Wim inkijkt?

En dan two men crew. De initiator van Pinkstar Edmond Steens doet deel 8 in monoloog. Dankzij mijn briljante collega De Tv dokter ligt er een prima script. Remco wikkelt in zijn eentje het hele verhaal af. Hij ontslaat Wim en Fred en koopt een bloemetje voor Merel. Hij boekt een reisje voor twee en telefoneert nog met Tobias die is gaan samenwonen met Merel. Als hij thuiskomt converseert hij met een leeg , op de kat na dan, toilet in de veronderstelling dat Ineke daar is. Ineke is echter met al het geld en lieke vertrokken.

De Fleurdraaideur, weer een scene voor Pinkstar die het net niet heeft gehaald!

Alle informatie gaat in monoloog, alleen de 'Dear John letter' van Ineke gaat in voice over. Het tempo van de monologen is goed en er zitten ook hele mooie shots in. Aan het einde blijft Remco alleen in zijn woonkamer met een snel leger wordende fles whisky o.i.d. Het bosje bloemen wordt ook nog retour afzender gestuurd en we worden geconfronteerd met een hartverscheurend huilende Remco. Het acteren van Edmond Steens is echt een verademing, in het verleden als hij moest spelen dat hij boos was zag het er soms wat ongecoördineerd uit, maar dit keer laat hij de diverse emoties dermate goed zien dat je in de slotscene echt met hem te doen hebt. Had het nooit gedacht maar van alle delen 8 vind ik dit echt de beste. Inmiddels is wel IO ook online en dat is natuurlijk buiten categorie.

Edmond Steens als hij dit verhaal leest.

Deel 8 gewoon ed & sjoerd

Terug van weg geweest Ed Nouwen en Sjoerd de Bont met een klinkende afsluiting van het entertainment experience project. Als eersten hun deel 8 ge-upload. Weer een goede cast en crew, het ziet er dan ook prachtig uit allemaal en goed geacteerd ook. Paul de Vrijer heeft het script geschreven en daar ga ik dadelijk nader op in want hier gaan een aantal dingen goed fout. Betreffende de techniek; het gesprek van Tobias en Merel gaat duidelijk over de as als de regisseur ineens beluit om de acteurs van achteren 'aan te schieten' op zich levert dit mooie shots die ook passen bij de toon van het gesprek, maar we hebben al wat mooie rijers gezien, de overgang naar de shots van achteren hadden zo ook mooi overbrugd kunnen worden, maar dat is een detail Sjoerd. Op het moment dat remco en Maaike de trap afstommelen had daar wellicht beter een muziekje onder kunnen staan. Het moment van het knallen van het pistoolschot en daarna had wel wat sneller gesneden kunnen worden, maar de slomo van de vallende champagnefles is prachtig.

Ok het script. We kunnen vaststellen dat deel 7 is losgelaten. Immers in dat door velen 'vervloekte' deel waren alle lijntjes geëindigd en eigenlijk was er nauwelijks een zinvolle afwikkeling aan te bakken. Daarom was ik erg benieuwd naar de door een professionele scriptschrijver gevonden oplossing. Welnu deze heeft het opgelost door deel 7 te negeren, ja zo kan ik het natuurlijk ook! Wat vermoedelijk is meegenomen is het feit dat Nadja ontmaskerd is en Wim van het toneel verdwenen is. Dat Remco en Ineke het weer op een akkoord hebben gegooid komt de scriptschrijver niet goed uit.
Er wordt begonnen met een rijer close op de schoenen van een man die over een grindpad loopt. Wat is hier de bedoeling van? Kennelijk mogen we niet zien wie het is en moet er een zekere suspense geëxposeerd worden. De man die echter komt aanlopen is slechts een bijrol die eigenlijk alleen als functie heeft om de relatie Remco Ineke te duiden.

 De blik van Ineke belooft niet veel goeds!

Wel heel mooi geacteerd als Remco met de 'chinees' komt inlopen en en passent zijn vrouw Ineke voorstelt. Tussen Tobias en Remco is ook een mooi moment. Tobias probeert zijn stropdas te strikken en Remco helpt hem daarbij. Hier word remco duidelijk geëxposeerd als een aardige man al is de manier waarop hij zijn armen om Tobias heenslaat wel het voorbeeld van een overheersende vader.

Remco nu vanaf zijn aardige kant.

Tobias is afhoudend, maar Remco geeft toe dat hij veel fouten heeft gemaakt, "maak niet dezelfde fouten als ik!" Tobias ontdooit en even later maakt hij het ook nog goed met Merel. Remco heeft ook zijn momentje met Lieke en we kunnen alleen maar concluderen dat Remco toch een sympathiek kant laat zien. Helaas denkt Nadja daar anders over, het knallen van de champagnekurk valt samen met een pistoolschot. Remco gaat neer en vlak voordat Nadja het karwei kan afmaken wordt ze bewusteloos geslagen door Tobias. Ineke is het eerst bij de gewonde Remco en sommeert de anderen om de ambulance te bellen. 

Remco komt bij in het ziekenhuis op de intensive care, bij hem Tobias, Lieke en Ineke, Iedereen is erg blij dat hij het overleefd heeft. Dan gaan de kinderen weg, Ineke wil nog even van het moment genieten, wat een vreemde opmerking is, maar al gauw wordt duidelijk welk moment ze bedoeld. 

Nu weet ik dat er in Nederlandse ziekenhuizen wel eens wat mis gaat, maar als je op IC ligt en de stekker gaat ergens uit dan rinkelen alle bellen in de hel en daarbuiten. Tot overmaat van ramp komt ook nog Jef Albers uit goede tijden verkeerde tijden binnen, wel een mooie opkomst overigens, komt echt iemand binnen! Ineke heeft het kennelijk met Wim aangelegen en ze hebben nadja gebruikt om Remco uit de weg te ruimen. 

Dit is een volkomen ongeloofwaardig einde; eerst wordt remco neergezet als een sympathiek man, Ineke is als eerste bij hem als hij gewond is. Ik had in haar plaats rustig aan gedaan, dan was die misschien wel ter plekke overleden, ja natuurlijk Merel mag jij dokteren aan mijn man hier heb je een mes dan kun je hem ter plekke opereren. Verdoven? Hoeft niet, en ontsmetten doen we met een restje champagne. Ineke heeft nergens in het verhaal blijk gegeven van een dermate dadendrang dat hier een moord plausibel is, ja o.k. ze heeft in deel 7 Nadja in haar nepbuik gestoken, maar waarom heeft ze dat eigenlijk gedaan? Als de verkoop wel was doorgegaan had ze ook geld gehad. Maar het kon zijn natuurlijk dat ze nadja wilde triggeren om wraak te nemen, maar hoe kon ze weten dat dit ook zou gebeuren?

Ineke was vooral een goede moeder die het gezin bij elkaar wilde houden, door remco te vermoorden doet ze haar kinderen verdriet en ook dat past haar niet.